Berdana girtî Îzzettîn Tekmen ê li Girtîgeha Girtî ya Hêjmar 2 ya Ewlekariya Bilind a Amedê tê girtin û 30 sal in girtî ye, ji aliyê Lijneya Îdare û Çavdêriyê ya girtîgehê ve 10 mehan hat taloqkirin. Lijneyê wekî sedem jî da der kur Tekmen beşdarî perwerdeyên "kargeh û kursan" nebûye. Mala Îzzettîn Tekmen ê ku bi malbata xwe re li gundê Kanî Mîrbo yê navçeya Misirc a Sêrtê dijiya, di sala 1993'yan de hat şewitandin. Bi şewitandina gund re malbat malbatê neçar ma koçî navenda Sêrtê bike. Zextên li ser malbata Tekmen li navenda bajêr bi dawî nebûn, bi ser mala wan de hat girtin.

 

Îzzetîn Tekmen di sala 1994'an de bû hedefa leşkeran. Tekmenê ku di bin navê pevçûnê de hat gulebarankirin. 18 gule li Tekmen ketin û hat gotin ku "miriye" û ew birin nexweşxaneyê. Di encama hewldanên malbatê de Tekmen li nexweşxaneyê hat dermankirin. Tekmen ê ku dema tedawiya wî li nexweşxaneyê dewam dikir 10 gule ji bedena wî hatin derxistin û di 13'ê Çileya 1995'an de bi 8 guleyên di laşê wî de ew şandin girtîgehê. Tekmen ku li Dadgeha Ewlehiyê ya Dewletê ya Amedê dihat darizandin, bi îdiaya "xerakirina yekpareyiya dewletê" cezayê muebedê lê hat birîn. Tekmen 30 sal in di girtîgehê de ye, tevî 8 guleyên di canê xwe û platîna di lingê xwe de. Tekmen li girtîgehên Sêrt, Amed, Yozgat, Bandirma û Balikesîrê maye.

 

TÊKOŞÎNA AYŞE TEKMENÊ

 

Hevjîna Tekmen, Ayşe Tekmen ji wê demê ve têkoşîna xwe berdewam dike. Ayşe Tekmen a ku di sala 1993'yan de dema bi ser gundê de hat girtin rastî îşkenceyên giran ên leşkeran hat û piştî ku hevserê wê hat girtin 7 zarokên xwe mezin kir. Ayşe Tekmen a ku dema hevserê wê bi 18 guleyan birîndar bû dozgerî û nexweşxaneyê terk nekir û bi têkoşîna xwe hevserê xwe ji mirinê rizgar kir.

 

Ayşe Tekmenê diyar kir ku ew li gundê ku lê diman bi sewalkarî û çandiniyê re eleqedar dibûn û wiha got: “Sat di 03.00’yan de bi ser mala me de girtin û em birin mizgeftê. Em bi lingên tazî li ser berfê hatin sekinandin. Carekê, di serdegirtina malan de, lekşkerekî dest xist qirika min ku hindik mabû ez bimirama. Bi mudaxileyeke ji nişka ve ez xelas bûm. Tim li hevjînê min dipirsîn. Herî dawî gundê me şewitandin. Em bi traktorê hatin navenda Sêrtê." 

 

Ayşe Tekmenê têkildarî rojên ku hevserê wê birîndar bû jî ev tişt gotin: “Ez pêşî çûm nexweşxaneyê. Kesî agahî neda. Ez çûm gelek cihan, herî dawî ez çûm dozgeriyê. Dozgeriyê ji min re got, 'Di pevçûnê de miriye.' Min got 'mirî an birîndaran bidin min.' Berê min dan nexweşxaneyê. Dema ez çûm li gel wî leşker hebûn. Li cihekî wekî jêrzemînê bi rojan birçî û tî ma. Piştre ew hat girtin. Bi 8 guleyan şandin girtîgehê. Li wir hevalên wî lê nerîn. Jê re gotin ku eger emeliyat bibe metirsiya windakirina lingên wî heye. Ji wê rojê heta niha bi 8 guleyan dijî."

 

Ayşe Tekmen a 30 sal in li ser rêya girtîgehê ye, zehmetiyên ku jiyaye bi van gotinan vegot: “Em birçî, tî û bê kinc man, lê em bê rûmet neman. Çi dibe bila bibe, me dest ji vê têkoşînê berneda."

 

DI 13 SALIYA XWE DE BAVÊ XWE NAS KIR

 

Keça Tekmen Dêrsim Tekmen a ku dema bavê wê hat girtin 8 mehi bü, di 13 saliya xwe de bavê xwe nas kiriye. Dêrsim Tekmen da zanîn ku li ser daxwaza bavê xwe navê wê kirine Dêrsim û got: “Lê belê Midûriyeta Nifûsa Kurtalanê destûr neda. Nav li ser israra dêya min hat dayîn. Lê vê carê nasnameya mêr hat dayîn. Bi berxwedana dayika min re navê min bû Dêrsim û nasnameya min a mêr hat guherandin." 

 

Dêrsim Tekmen ku bi hesreta bavê xwe mezin bûye got: “Em 7 xwişk û bira di bin şert û mercên dijwar de mezin bûn. Hem ji aliyê dewletê û hem jî di aliyê aborî ve me zehmetî kişand. Lê belê bi hembêzkirina têkoşînê me li ber xwe da. Dema em diçin girtîgehan zehmetiyan dikişînin. Em li bendê bûn ku bavê min piştî 30 salan derkeve. Me amadekarî kirin. Lê bi hinceta ku beşdarî kurs û atolyeyan nebûye berdana wî 10 mehan hat taloqkirin. Divê ev bêhiqûqî bi dawî bibe, êdî bes e. Bila ev zilma li girtîgehan bi dawî bibe. Ne tenê bavê min, gelek girtiyên din jî di vê rewşê de ne."