Engelli maaşına ilişkin 2022 sayılı kanunda yapılan değişiklikle “her türlü gelirler toplamı esas alınmak suretiyle, hane içinde kişi başına düşen ortalama aylık gelir tutarı asgari ücretin aylık net tutarının 1/3'ünden az olanlara verilecektir” şartı birçok engelliyi ikinci kez mağdur ediyor. 

 

Engelli maaşını 18 yaşından beri alan Fedekar Özdemir (45), değişikliğin yürürlüğe girmesi ardından, 2017 yılı Temmuz ayından bu yana maaş alamadığını ve birçok sıkıntı çektiğini dile getirdi. Kamuoyuna ve yetkililere duyarlılık çağrısı yapan Özdemir, yaşadıkları sorunların Meclis’te gündeme gelmesini bekliyor. 

 

‘BULAŞIK MAKİNASI İÇİN MAAŞI KESTİLER’

 

Ali ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’ndan yetkililerin evlerine gelerek maaşını kesme kararı aldığını belirten Özdemir, “Bizim evde geldiklerinde bulaşık makinesini ve ağabeyimin gelirini gerekçe göstererek maaşımı kestiler. Bulaşık makinesi lükse giriyormuş” dedi. 

 

Karara defalarca itiraz ettiğini ifade eden Özdemir, “Ayrı evde yaşadığımda tekrar maaşı bağlayacaklarını söylediler. Ama bu kez de eve gelip, denetleyerek, ‘tek başına yaşayamayacağı’ anlaşıldığı takdirde ailemin yanına dönmem için maaşı tekrar kesebileceklermiş” dedi. 

 

‘AİLENLE YAŞADIĞIN ZAMAN KESİYOR’

 

Özdemir, 700 TL kira ödediğini, bunun yanı sıra sağlık masraflarının da yüksek olduğunu anlatan Özdemir, “Sakatların çoğun masrafı diğer insanlardan daha fazladır. Ulaşım daha zordur. Bazen taksiyle hastaneye gitmek durumdayız” diye konuştu.

 

‘SİSTEM SENİ MAHKUM EDİYOR’

 

En büyük hayalini “tek başıma bir evde yaşamak” diyerek anlatan Özdemir, “En büyük hayal bu mu olur, diyeceksiniz ama gerçekten bu. Bu hayalim çok uzun süre de gerçekleşmeyecek bu ülkede. Kendi odamın bile olmadığı bir yerde yaşamak tabii ki beni mutlu etmiyor. Ama bu sistem mahkum ediyor. Annem ölünce ne olacak? Bazen düşünüyorum. Belki maaşımı bağlayacaklar ama ben o zaman 700 TL’yle nasıl yaşayacağım?” dedi.

 

‘SORUN ORTADA GÖZÜKMÜYOR!’

 

Özdemir, tepkisini şöyle dile getirdi: “Ben de varım demen engelleniyor. Yaşamımız engelleniyor. Bize ‘engelli’ diyorlar ama asıl yaşama engel koyan onlar. Maaşımı kestikleri için dışarı bile çıkamıyorum. Bu da işlerine geliyor. Sokağa çıkmayınca da ‘sorun’ ortada gözükmüyor! Aile de seni saklıyor. Benim babam 2000 yılında öldüğünde bana, 'sen de kendini bir şekilde öldür de kardeşlerine zararın dokunmasın' diyordu. Böyle bir hayatı yaşamaya zorluyorlar. Devlet yaşamımızı kolaylaştırmak zorunda. Bizi ‘sakatlar gününde’  Meclis’e çağırdılar. Grup toplantılarında yemek verip, ‘haydi hoşça kalın’ dediler. Sorunları sadece dile getiriyorlar, çözüm yok.”

 

‘SİTEM ETME ŞÜKRET’

 

Özdemir, devletin imkanlarıyla psikolojik destek aldığında ise “bu kadar sitem etmeyin şükredin” nasihatleri aldığını ifade etti. Özdemir, "Ben şükretmek istemiyorum, toplum içerisinde görünmez, yok olmak istiyorum. Örneğin gözlerim akıllarda kalsın,  sakatlığım değil. Ben de bir yere kimse beni fark etmeden girip çıkmak istiyorum" diye konuştu.