ADANA - Adana’da çadırlarda kalıp sabahtan akşama kadar çalışmak zorunda bırakılan tarım işçileri, aldıkları yevmiyelerin yetmediğini belirterek, “Karın tokluğuna çalıştırılıyoruz” diyor.
Dünya üzerinde 1,1 milyar tarım işçisi bulunurken, bunların 450 milyonu ise mevsimlik tarım işçisi olarak çalışmak zorunda bırakılıyor. Türkiye’de de 6,5 milyon civarında tarım işgücünde çalışanların yarısını mevsimlik tarım işçileri oluşturuyor.
BİR MİLYONLUK NÜFUSA TEKABÜL EDİYOR
Halkların Demokratik Partisi (HDP) Emek Komisyonu’nun; Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı verilerine dayandırdığı 2017’deki Mevsimlik Tarım İşçileri Raporu’na göre sayıları 300 bin civarında gösterilen mevsimlik tarım işçileri fiilen kayıt dışı ve çocuklarıyla birlikte en az 1 milyonluk bir nüfusa tekabül ediyor.
Mevsimlik tarım işçilerinin en fazla olduğu bölgelerden biri de Çukurova. Bu bereketli topraklarda hem Suriyeli hem de çoğunluğu Kürt illerinden gelen tarım işçileri naylon, kamış ve tahtadan yapılan derme çatma çadırlarda kalıyor.
GÜVENCESİZ BİR ŞEKİLDE ÇALIŞTIRILIYORLAR
Adana’nın Karataş ilçesine bağlı Tuzla beldesi ve çevresinde bulunan köyler de, zorla göç ettirilen yurttaşların yerleştiği yerlerden biri olması nedeniyle gerek Kürt illerinden gelenleri gerekse Suriyeli mültecilerin bir arada yaşadığı bölgelerden.
Sulama kanallarının yanı başında derme çatma çadırlar kuran tarım işçileri, yaşadıkları alanlarda bulunan tarlalarda güvencesiz bir şekilde sabahtan akşama kadar çalıştırılıyor.
ÇADIRDA BİR YAŞAM
Tarım işçileri, kışın soğuk hava ve yağan yağmur nedeniyle su baskınlarıyla çamurdan; yazın da aşırı sıcaktan, tozdan ve sineklerden dolayı hayatları çekilmez duruma geliyor. Çadırlarda çöplerin toplanmaması ve yaşadıkları alanların hijyenden yoksun oluşu nedeniyle tarım işçileri, her türlü hastalıkla da mücadele ediyor. Tarım işçileri çadırlarda; hem yemeklerini hem de kişisel temizliklerini yapıyor.
FARKLI BÖLGELERDE FARKLI YEVMİYELER
Çalışma koşulları böyleyken, tarlada çalışan tarım işçileri sabahtan akşama kadar en az 48 TL en fazla 55 TL yevmiye kazanıyor. Aynı işi yapmalarına rağmen işçilere farklı bölgelerde farklı yevmiyeler veriliyor. Çadırda kalıp tarlada çalışan işçiler, aldıkları ücretlerin kendilerine yetmediğini ve yaşamın zor olduğunu belirtiyor.
‘KARIN TOKLUĞUNA ÇALIŞTIRILIYORUZ’
Görüntü vermekten kaçınan tarım işçileri, “Yaşadığımız hayat, hayat değildir. Bakın rezillik içindeyiz. Çöplerimiz bile toplanmıyor. Sabahtan akşama kadar karın tokluğuna çalıştırılıyoruz. Burada çadırlarda kalıyoruz. Elektrik ve su parasını biz karşılıyoruz” sözleriyle durumlarını özetliyor.
Şırnak’tan 90’lı yıllarda Adana’ya göçertildikten sonra çadırda kaldığını ifade eden Ali Külter, tarlada 55 TL yevmiyle çalıştığını dile getirdi. Külter, “Bu şartlarda 100 TL de verilse yetmez. Çünkü her şey çok pahalı. Su ve elektriğimizi biz ödüyoruz. Şırnak’ta çocuklarım ev yaptı, onu da yıktılar. Çocuklarım şimdi Şırnak’ta, ben ve eşim buradayız. Eşim çadırda ev işini yapıyor, ben de tarlaya gidiyorum. Çadır yaşamı çok zor ama alıştık artık” ifadelerini kullandı.
MA / Hamdullah Kesen